از زمان افتتاح برج ایفل برای نمایشگاه بین‌المللی سال 1889 مردم قادر به بازدید از طبقات مختلف برج از طریق آسانسور بودند تا از این طریق بتوانند تماشاگر منظره به‌یادماندنی از پاریس باشند.
آسانسورهای برج ایفل در زمان ساخت و ساز :
- بین طبقات دوم و همکف، 4 پایه با یک یا دو کابین قرار دارند. در سال 1889 آسانسورهای هیدرولیک در این برج، شروع به کار کردند. این آسانسورها بعد از گذشت یک دهه در سال 1900 برای بازدید عمومی از برج ایفل به روز شدند.
- آسانسوری که در بین طبقات دوم و سوم قرار داشت، دارای جک‌هایی به ارتفاع 80 متر بود که اولین در نوع خود به شمار می‌آمد. این آسانسور در سال 1983 منسوخ شد.
- در پایه‌های شمالی و جنوبی برج، آسانسورهای اوتیس تا سال 1910 برای انتقال بازدیدکنندگان مورد استفاده قرار می‌گرفتند.
- آسانسورهایی که در پایه‌های شرقی و غربی برج قرار داشتند، تا سال 1897 کاربرد فراوانی داشتند.
آسانسورهای برج ایفل در زمان حاضر :
- در سال 1965 در پایه شمالی برج، یک آسانسور الکتریکی شیندلر نصب شد که در سال‌های 1994، 1995 و 1997 مورد بازسازی قرار گرفت.
- یک آسانسور الکتریکی اوتیس در ستون جنوبی برج از سال 1983 به منظور جابجایی مشتریان رستوران “ژول ورن” واقع در برج ایفل تاسیس شد. همچنین یک آسانسور 4تنی که از سال 1989 مورد استفاده قرار می‌گرفت.
- در پایه‌های شرقی و غربی برج، آسانسورهای هیدرولیکی نصب شدند که در سال های 1986-87 بازسازی شدند و در سال‌های 1992، 1995 و 2005 نیز مورد بازسازی مجدد قرار گرفتند. در سال 2008 پروژه‌ای برای تعویض آسانسورهای پایه غربی برج راه‌اندازی شد که هدف از این پروژه بازگشت به طرح استفاده از آسانسورهای قدیمی بود که توسط “گوستاو ایفل” پیشنهاد شده بود.
- آسانسور هیدرولیکی که در بین طبقات دوم و سوم برج استفاده می‌شد، در زمستان به درستی کار نمی‌کرد. بنابراین در سال 1983 توسط یک آسانسور 2کابینه Duolift-Otis جایگزین شد.
